Pages

Tuesday, April 30, 2019

මලකඩ

ගිනිපිඹින මද්දහන් අවුවේ කැරලි ගහපු දුවිලි වලාවක් වෛයිවර්ණ පෝස්ටර් බිත්තිය ඉම්බා
එක එක ජාතියේ සර්ලා ශිල්ප විකුණන තරගයට දාපු පෝස්ටර් වල වැදුණු දුවිලි හුලග එගොඩ යන්න බැරැව නතර වුණා......
මේ පෝස්ටර් ගොන්නේ වැඩි පදාසයක් උරුම වෙලා තිව්නේ නාඹර ගැටිස්සියෝ, ඉලන්දාරි කිහිප දෙනෙක්ගේ මුණු එක්ක තිබ්බ "පෙම් වැස්ස" පෝස්ටරයට...........
ලග එන ප්‍රේමවන්තයන්ගේ දිනය සමරන්න පෞද්ගලික පංති පවත්වන ගුරුවරයෙක් අලවා තිබු එම පෝස්ටරය නගරයේ බෝක්කු කුණු බක්කි පවා අත්පත් කරගෙන තිබ්බා......
******************************
සිද්ධාර්ථ තෙල් සහ තවත් නොදන්නා බේත් තෙල් කිහිපයකම සැර එකතු විමෙන් හැමුයේ අමුතුම කුයිලකි.
එය සුපුන්ට හුරුය.
ඉදා.........
බත් වල අඩුවට පාත්තරා කොකු හැන්දක් රංජී පිගානට වැටුණා.
රංජීන්ගේ හිස මත්තේ අර කුයිල කැරකිලා තුනී වෙලා ගියා.
අඹ ලෑලි මේසේ උඩ තිබ්බ කුප්පි ලාම්පුව බැරි මරගාතේ අදුර යවන්න උත්සහ ගත්තා.

මාටින් පොල් ගහකින් පාත් වෙලා දැන් අවුරුදු තුනක් වෙනවා.
මේ ගෙදර කළුවර එක්ක පටන් ගත්තු ජරිබිරි සද්ද නැතිවුණා විතරයි.
අනෙත් හැමදේම ඒ වාගෙමයි.
සොයිදා තාමත් වී මෝලට යනවා.
අර සැර කුයිල සොයිදාගාවට ආවේ එයින් පස්සේ.
ගෙදර උන්නු රංජනී රංජීත් අවුරුදකින් වැඩිමල්.
රේටි බැහපු රංජනීගේ ඇගේ දැවටි තිබ්බේ චීත්ත ගවුමක්.
රංජනී හයේ ,
රංජීත් පහේ
දෙන්නම යන්නේ ලග තිබ්බ රජයේ පාසලට.
රංජනී නම් ඔය ගමන යන්නේ නොගිහින් බැරිකමට.
හඩ්ඩි, මුසලී කපුටි, වැද්දී, වාගේ නම් මිසක් රංජනී කියන නම කියවුණේ නම් අඩගහද්දී විතරයි.
ඒත් රංජීත් ඉගෙන ගන්න දස්සය.
ඉස්කෝලේ ගුරුවරු පවා බලාන උන්නේ මෙදාපාර ශිෂ්‍යත්තේ රංජීත් පාස් වෙයි කියලා.
*******************************
රංජනීගේ මතක

මේවා කාට කියන්ද මං වත් දන්නේ නෑ.
එත් ඉතිං හිතේ ගුලි කරාන ඉන්නවාට වඩා කළුවටවත් කියා දාන්න ඕන.
අපේ ගෙදර උන්නේ මල්ලීයි මායි.
තාත්තා ගහෙන් වැටිලා මැරුණා.
මල්ලී විභාගේ පාස් වෙලා සෙන්ටල් එකට ගියාට පස්සේ අපිට තවත් කරදර වැඩි වුණා .
ඒ හින්දා මාත් අම්මත් එක්ක මෝලේ වැඩට යන්න ආවා.
මුදලාලි හිණා වුණා මේ ඇට්ටිබි කෙල්ලට මොන වැඩද කියලා...
වී තුනි කරන්න,
මළු ගෙනියන්න ඒවා තමා මං කරපු වැඩ.
මටත් රුපියල් පනහක් දුන්නා.
මෝලේ ඔක්කොම වැඩ කරන්න හය දෙනෙක් හිටියා.
ගැණු හතරයි පිරිමි දෙකයි.
මෝලේ වැඩට යද්දී වී ගෝනි අස්සේ මාව හම්බ වුණාම මුදලාලි මගේ බඩ මිරිකනවා.......
රිදෙන්නම...
ඉන් පස්සේ බක බක ගාලා හිනාවෙනවා.
එක දවසක්
මුදලාලි මාව කන්තෝරු කාමරේ අතු ගාන්න කියලා ගෙන්න ගත්තා..
අතු ගාද්දි අතින් ඇදලා ඔඩොක්කුවට ගත්තා.
එදා නම් මං දැනගෙන හිටියේ නෑ මුදලාලි මගේ ගවුම අස්සේ කලබලෙන් මොනවද හෙව්වේ කියලා.

"තෝ මේවා කාටවත් කියනවා එහෙම නෙමෙයි "
කියලා මුදලාලි මාව යැව්වේ රුපියල් විස්සකුත් දීලා.

එදා වී එදා වී වේලන දවසක් කට්ටියම වෙළුම් කමතේ වී වනමින් හිටියේ.
මුදලාලි වී ගබඩාවේ වී ගෝනියක් උඩට මාව දාලා කටපියාගෙන හිටු කියලා කිව්වා..
වෙනදට ගවුම අතරින් හොයපු ඒවා ඒදා මුදලාලි එලිපිටම හම්බ වුණා.
වී ගෝනියක් උඩ කෙල්ලෙක් නොවිම මං ගෑණියෙක් වෙන හැටි බලාන හිටියේ අට්ටි ගහපු වී ගෝනි විතරය......

"තෝ මෙව්වා ආයේ කාටවත් කියලා තිබ්බොත් තෝවයි මහ එකීවයි දෙන්නවම පන්නලා දානවා"

මුදලාලි තඩි බඩ අත ගගා මට කිව්වේ අැගිල්ලකුත් උළුක් කරලා
******************************

රංජීත් විශ්ව විද්‍යාලයට අැතුලත් විමෙන් පසු ලොකු මෝලට වී දාන්නා සේ මුදල් යැවිය යුතු විම සොයිදාට මෙන්ම රංජනීටත් මතු වු අහම්බ හෙණයක් විය.
උදේ උයාගත් බතට කැලෑ කොලයකින් මාළුව සරිකරගත් ඔවුනට වෙනත් අරමුණක් නොවිය.
තිබු එකම අරමුණ රංජීත්ගේ වුවමනාවන් උදෙසා මුදල් සෙවිම පමණී.

විශ්ව විද්‍යාලයේ නිවාඩුවටත් නොපැමිණෙන රංජීත් එක් රාත්‍රියක පැමිණියේ ඔහුගේ ඇදුම් බෑගයත් සමඟය.
එදින රාත්‍රියේ රූපවාහිනි පුවත් බැලුවේ නම් කඩාකප්පල්කාරී ලෙස අමානුෂික නවක වදය දුන් සිසුන් කිහිප දෙනෙකු විශ්ව විද්‍යාලයෙන් නෙරපු බව සොයිදාට හෝ රංජනීට දැන ගත හැකිය.
එහෙත් ඒ දෙදෙනාම රූපවාහිනිය දැක තිබුණේ දින කිහිපයක් පමණී.

සතියකට පමණ පසු ප්‍රධාන නගරයක එක් කුඩා පෞද්ගලික පංති ආයතනයක උසස් පෙළ සිංහල විෂය සදහා පංති ඇරඹු නවක තරුණයෙකි.
කෙස්ස මෙන්ම රැවුල ද වවා ගෙන සිටි මේ තුරුණු දේශකයා තදින් සාම්ප්‍රදාය ප්‍රශ්න කලේය.
අතපය දිගහැර කියු කියුම් නාඹර කෙළි කොල්ලන්ට ප්‍රිය විය.
ඉතා ඉක්මනින් ඔහුට ඒම ආයතනයේ වඩා විශාල දේශණ ශාලාවක් ලබා දිමට ආයතනයට සිදුවිය.

රංජනීගේ එල්ලී මිය යාම ගැන ගමේ විවිධ කතා කියවුණි.
ඇය මේ විනාශය කර ගැනීමට සතියකට පෙර අමු අන්නාසි ගැට උලා කනවා සොයිදා දුටුවාය.
එමෙන්ම උදැසන කක්කුස්සිය අසලට වී පණ යනතෙක් වමනය කරනවාද ඇය දුටුවාය.
එහෙත් සොයිදා කුමක් නම් කරන්නද?

අම්මේ............
මට සල්ලි ටිකක් හොයා ගන්න ඕන
එකයි අද මං තකහනියේම ආවේ..

"අනේ දෙය්යෝ
මගේ ගාව කොයින්දැ සල්ලි
රංජනීයා මැරුණායින් පස්සේ,
මාත් ඔය ගෙදරකට ගිහින් වල කෑල්ලක් හොදලා දෙන කෑමක් කනවා මිසක් මෝලේ වැඩට ගියෙත් නෑ.......
ගියත් මට වැඩ දෙන එක්කුත් නෑ.."

"නෑ නෑ......
අම්මා මට මේ ඉඩම ලියලා දෙන්න මං බැංකු ණයක් ගන්නම්....."

උපතේ සිට සොයිදා ජීවත් වු බිම්කඩේ උරුමය අහිමි වි යාමට අඩිතාලම වැටුණේ එලෙසිනි.
සොයිදා නගරයට එක් කරගෙන ගොස් ඉඩමේ හිමිකාරත්වය ලියා ගත් පසු රංජීත් යන්නට ගියේය
එදින මල්කාන්ති නොසිටින්නට සොයිදාට නගරයේ සිට ගමට එමට සිදුවන්නේ පයිනි.
නගරයට ගොස් ආපසු ගමට යමින් සිටි මල්කාන්ති අැයගේ ස්කුටියෙන් සොයිදාව ගමට අැරලුවාය.

ඉන් මසකට පමණ පසු සොයිදාගේ පැල්පතට එඹුණු දිගු රැවුල්කාරයෙක් එම ඉඩම තමන් මිල දී ගත් බවත් ඉඩමෙන් ඉවත් විය යුතු බවත් දැන්විය.
එතැන් සිට සොයිදාගේ නව නිවස්නය වුයේ මිනි පිට්ටනියේ වු ශාලාවයි.
ඇය මිය ගිය පසු ගමේ තරුණ සමිතිය විසින් භුමදාන කටයුතු සිදු කල අතර ගුණ කතනයක් තබා නෑයෙක්වත් අවමංගල්‍යය සදහා නොසිටියේය.

එ් ප්‍රකට ගුවන් විදුලි නාලිකාවේ හිමිකාරයා විදේශිකයෙකි.
වැඩ සටහන් අධ්‍යක්ෂ අචාර්ය වරයෙකි.

"මිස්ටර් රාන්ජීත් අපි ඔයා පංති ඉහලට ගෙනවා,
එකේ ප්‍රචාරණ කටයුතු අපි බලා ගන්නම්,
ටියුට් වගේම අනෙත් හැමදේම අපි කරලා දෙනවා.....
ඔයාට තියෙන්නේ මේ ආගමට, සංස්කෘතියේ අඩුපාඩු ලමයින්ට දාන එක."

"හරි.......
මිස්ටර් ..
අපි වැඩේ කරමු

සකසන ලද වෙළෙන්දා වචන ඇමුණුම.

(කාල්පනික ලියවිල්ලකි)

4 comments:

  1. දුක හිතෙන කතාවක් . සැබෑවක් නොවේවා කියල තමයි කියන්න තියෙන්නේ

    ReplyDelete