Pages

Thursday, September 30, 2021

"මෝඩයා"

 "මෝඩයා"

තුසිත පේප සර්වියටයෙන් මුහුන පුරා විසිරුන නෙක්ටෝ බිඳිති පිහ දැමිමා.
ඔහුගේ යටැස් බැල්ම උද්‍යානයේ කෙලි සෙල්ලමින් හුන් කුඩාවුන් සිසාරයි තිබ්බේ.
ස්තුති
සිගිත්තියට  සිය මව ගැනවත් , සිගිත්තාට සිය පියා ගැනවත් නිනව්වක් නෑ.
උතුරා යන සතුටෙන් ඉක්සෝරා පදුරේ  විලිකුන් පල සොයමිනුයි ඔවුන් හිටියේ.
නිම්මිගේ නෙත් වල තිබ්බේ මොකක්ද ?
එදා වගෙම අදත් තුසිතට තෝර ගන්න බෑ.
ඒ......
"තමුසේ ඉතිං ඇයි කිව්වේ නැත්තේ"
නිම්මිගේ ගවැස් තුසිතගේ වත පුරා දිවගියේ පිලිතුරු නෙතින් සොයන්න පුළුවන් කියලද ?

තුසිත උපැ⁣ස් පිහ දැම්මා.
නෙක්ටෝ වලින් උපැස් වල කාච පිරිසිදු වෙලා.
පුරුදු මුවකොන් හාසය යලි තුසිතගේ වත එලිය කරා.
"ඔයාට මතකයිද?"
..........................................................................
11 වසරේ සාහිත්‍ය සමිතියට
කොස් ගහ ශාලාවේ
කට්ටියම පිරිලා.
සුමනසිරි සර්රුයි, සුසිලා ටිචයි ශාලාවේ කෙලොරේ ⁣ගුරු මේසයක් ගාව
සුහද සාකච්ඡාවක්.
සභාපති  තුසිත.
ලේකම් විශ්වා
තුසිත සමිතියේ කටයුතු පටන් ගත්තා .
එක දෙක අංග යන අතරේ,
ජයතිලක චිට් එකක් තුසිතට විද්දා
"අරකිට සිංදුවක් දාහ"
රකුසු අකුරෙන් එකේ තිබ්බේ එහෙම..
ඔය අරකි කියන්නේ අළුතෙන් 11 පහ පංතියට ආපු කෙල්ල .
"නිම්මි"
තුසිතට නම් නිම්මිගේ මහ ලොකු අපුරු බවක් පෙන්න තිබ්බේ නෑ.
නමුත් අළුතෙන් ආපු හින්දා කොයි කවුරුත් බැලුවා .
නාමල්ට වාගේ පිරුණු ඇගක් තිබ්බේත් නෑ.
ඒත් නිම්මිගේ ලොකු ඇස්වල කළුම කළු පාට ඇස් බෝල නම් තුසිතවත් බය කරා.
පෙරේයිදා ලැබ් එකේදී.
කොල තම්බන වේලාවේ නිම්මි හිටියේ තුසිතගේ කණ්ඩායමේ .
ඒ වේලාවේ ,
නිම්මි අතේ තිව්න
ටෙස්ට් ටියුබ් එකේ,
ඇල්කොහොල් , ජයතිලක හැප්පුන නිසා
තුසිතගේ පිටට හැළුනා.
"සොරීඉඉඉ....
කියලා කියපු වේලාවේ
ඒ මුනේ තිබ්බේ
බොහොම බයටපත් වෙච්චි පෙනුමක්
ඇස්වලින් කදුළු පනින්න ඕනන මෙන්න
වගෙයි.
තුසිත
හා කමක් නෑ කිව්වේ ඇත්තටම .
ජයතිලකලා හිනා වුණා.
මොකද අත පන නැද්දැ
එහෙම තමා ජයතිලක ඇහැව්වේ
සාමා ටිච කට්ටියම ඇත් කරලා ගෑස් බර්නරය වැහැව්වා .
"ළමයි ලැබ් එකේ සෙල්ල එපා...
පොඩ්ඩක් මිස් වුනොත් හැමෝමටම කරදරයි"
විද්‍යාව පිරියඩ් එකෙන් පස්සේ
පුස්තකාලය
පුස්තකාලය පිරියඩ් එක ජයතිලකලා කට් කරනවා.
තුසිත නම් බලාන හිටපු පිරියඩ් එකක්.
අදවත් සැගවුණ ලෝකය හොයා ගන්නවා
තුසිත හිතාගෙන ගියේ එහෙම.
පරිවර්තන රාක්කේ ගාව නිම්මිත් හිටියා.
එතන වෙන කවුරුත් නෑ.
තුසිතට එතනට යන්න ඕන වුණත්
පොඩි බයාදු ගතියක් දැණුනා .
එත් පොතට තියෙන කැමැත්ත බයාදු හිත මැරුවා.

"ඔයාත් ආස ද"
"පරිවර්තන වලට"
අනේ සොරී
ලැබ් එකේදී කවුරු හරි අතේ හැප්පුනා "

තුසිත අතේ තිබ්බ පොතෙන්ම "නිශ්ශබ්ද වෙනු"
පුවරුව පෙන්නුවා
නිම්මි හිනාව තද කර ගත්තා.

නිම්මි ඉස්කෝලේට බාර දුන්නේ පහුගිය සතියේ.
තුසිතගේ පංතියට ඒක්කන ආවේ
තඩි ලෝරා, ශිෂ්‍ය නායිකාව
නිම්මිට හම්බ වුනේ අන්තිම පේලිය.
පේලි මැද්දෙන් යනකොට වටපිට බැලුවේ නෑ.
බැලුවන හැමෝම එයා දිහා බලාන ඉන්නවා දකින්න තිබ්බා .

තුසිත බලනකොට නිම්මි අයිනක ඉන්නවා දැක්කා.
"පව්.........
එයාට සිංදු කියන්න බැරි නම්..."
ජයතිලක සහ නඩේ දිහා බලපු තුසිත
නැගිට්ටා.
ජයතිලකලා තමයි පංතියේ චන්ඩියෝ.
තුසිත කෙල තලියක්ම ගිල්ලා

"අපේ පාසලට අළුතෙන් පැමිණි,
නිම්මි සොයුරියට ගීයක් ගයන ලෙස ආරාධනයක් කරලා තියෙනවා ,
ඒ නිසා මිලගට අපේ සාහිත්‍ය සමිතියේ සැවෝම
ගීතයකින් රස ගන්වන්නට මම ඇරයුම් කරනවා
11 පහේ නිම්මි සොයුරියට...."

ජයතිලකලාගේ අත්පුඩි ගෝෂාව මැද්දේ
නිම්මි ඉස්සරහට එනවා තුසිත දැක්කා.

"ආයුබෝවන්,
සභාපති තුමාගෙන් සහ නිලධාරීන්ගෙන් අවසරයි,
මට ආරාධනා කරපු සහෝදරයන්ට ස්තුති .
ගීයක් ගයන්නම්
එය අසන ලෙස ඉල්ලමින්.......

තුසිතට සෙනවිරත්න සර් ගුත්තිල කාව්‍ය පාඩම උගන්වනවා මතක් වුණා.
ඒ හඬ..............
මුළු ශාලාවම නිහඬ වුනා
සුමනසිරි සර් ,
සුසිලා ටිචව අත ඇරලා ගී හඩ පිටවන මුව බැලුවා.
තුසිත මතක් කර ගන්න බෑ මේ තරම් මිහිරියට ගයපු ගැයුමක් ඉස්කෝලේ සමිතියක නම්.
තුසිත නිම්මිගේ කට දිහා
කට අයාන බලන් උන්නා
අත්පොලසන් හඩ ඇහෙනකම්ම.
හිස පාත් කරලා ආචාර කරපු ලස්සන .
වැරහැල්ලක් වගේ පෙනුන නිම්මිව තුසිතගේ හිත් පින්සලෙන් පාට කරන්න පටන් අරගෙන තිබ්බේ තුසිතටත් හොරෙන්.

පහුවදා වඩුවැඩ සර්ගේ බුද්ධාගම පාඩම
පුරුදු විදිහට සර් පොතේ පාඩම් කියවන්න නියම කරන්න පටන් ගත්තා
"විශ්වා පාඩම පටන් ගන්නවා "
විශ්වා බලාන ඉන්නේ එකටමයි
විශ්වාගේ කඩහටට නියන්, අතකොළු හිට දෙදරුම් කෑවා.
විශ්වාගෙන් පස්සේ පුරුදු විදිහටම තුසිතට
තුසිත කියෙව්වාට පස්සේ .
වඩුවැඩ සර් අළුත් ළමයාව දැක්කා.
"හා......
අළුත් මුණක් , කියවනවාකෝ එහෙනම් පාඩම.

නිම්මි නැගිට්ටා...
තුසිත බැලුවේ අතකොළු දිහා.
එව්වා තුෂ්නිම්භුත වෙලාද?
වරක්කලය ගාව තිබ්බ කැටයම් නියන්
ටික ගල්ගැහිලා කියලයි
තුසිතට හිතුනේ.
විශ්වාගේ මුහුණ දෙහි ලෙල්ලක් වෙලා.
ආයේ ඉතං පාඩම පටන් ගන්න විශ්වාට හමිබ වෙන එකක් නෑ.
.......................................................
එදා හවස පංති දවසක්
තුසිත පත්තර කඩදාසියේ දවටාන උන් සිනි මැදි කල පාන් කාල පොඩියට කඩමින් කමින් හිටියේ.

"ආ මේ.......

සැන්විචර්ස් පෙත්තක් නිම්මි දික් කලා
තුසිත  වටපිට බැලුවේ කවුද පංතියේ ඉන්නේ කවුද බලන්න .
තුසිතගේ වාසනාව.
සුමනා පොතකට එඹිගෙනයි හිටියේ.
අනික සුමනට ඔව්වායේ ගානක් තියෙන එකක්යැ.........
තුසිත පාන් පෙත්ත හනික ගත්තා
අය්යෝ මගේ අතත් තව ඩින්ගෙන්  කැඩෙනවා
මෙච්චර ලස්සන හඩක් මේ ඉස්ගෙඩි කෙල්ලට කොයින්ද ?

ආ මේ නෑ..........

තුසිතට එක පාරටම වචන ආවේ නෑ.
ඒ වුණත් තුසිතත් ඉස්කෝලේ විවාද කණ්ඩායමේ සමාජීකයෙක්.

"යං වතුර බොන්න"
නිම්මි කතා කරාම තුසිත ඉස්සර වුණා
තුසිතලාගේ ඉස්කෝලේ වතුර බොන ලිද තිබ්බේ ගේට්ටුව ගාව.
එකේ කඹ දාලා පිරිමහගන්න බැරි හින්දා
ටයර් පටියක් තමයි දාලා තිබ්බේ.
වතුර පනිට්ටුව බම්ප් වෙවි එනකොට අදින්න අමාරුයි .
නිම්මි ඕක දන්න එකක්යැ
පනිට්ටුව සිරි සිරි ගාලා ළිදට බස්සලා
අදින්න ගන්න කොටයි රගේ දැනුනේ
තුසිත වහාම නිම්මිගේ අත් අතරෙන් අත දාලා ටයර් පටිය ඩැහැ ගත්තා.

"අයින් වෙන්න"

විශ්වාට වගේ නම් හොද හරුපයක් අහගන්න තිබ්බා
එත් නිම්මිට එහෙම කියන්න තුසිතගේ දිව කිකෝරු නෑ.

පනිට්ටුවේ වතුර ටික අත්ගොට්ටෙන් එකතු කරගෙන
නිම්මි බිව්වා.
නිම්මිගේ ගවුමේ උඩ කොටසත් තෙමිලා.
නාමල්ට වාගේ ඒ උඩ කොටස හිර ගතියක් නිම්මිගේ තිබ්බේ නෑ.

කෝ එන්ඩ පනිට්ටුව ඉල්ලා ගත් නිම්මි
තුසිතට බොන්න වතුර දැම්මා .

අඩේ..හ්  මෙහේ වරෙව්.......
මේ බලපියව්කෝ
තුසිතයා දිහා......
මේ......
මෙවුන්ට මක් වෙලාද ?
බොන්න වතුර ඩිංගක් වත් කරන එකට මේ හැටි මොර දෙන්නේ ඇයි?

"ඇයි මොකද තුසිතට මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ ,

මෙන්න නිම්මි විසුවියස් වෙලා.
කොහොමටත් ලොකුවට තියෙන නිම්මිගේ ඇස් බෝල, ගිනිබෝල වගෙයි.
එව්වායේ ගිනිසැරට ජයතිලකලා පසුබෑවා.
එත් එක්කම රත්නදාස සර් පංතිය පටන් ගන්න ස්ටාෆ් රූම් එකේ ඉදන් එනවා දැකපු නිසා
ගිනිකදු නිවාන පංතියට ගි⁣යේ සාන්ත දාන්ත මී රංචුවක් .
...................................................

මුණසිංහ ටිච කෘෂිකර්මය පිරියඩ් එකට බද්ධ කරන්න අඹ තවානට එක්ක ගියා.
තවාන තිව්නේ ලැබ් එක ගාව.
බොරළු පිරුණ පාත්ති වල හදපු මෑ පැල
කරන්ගෑටි වෙලා
ලැබ් එක ගාව තිව්න ටැංකිය කොළම කොළ පාටයි.
ඇල්ගී
එතන පඩි කිහිපයක් එක්ක හදා තිව්න ටැංකිය  පාවිච්චියට ගත්තේ නෑ.

තුසිතගේ සහායිකාව නිම්මි .
තුසිත නිම්මි අල්ලාන උන් අඹ අත්තේ අනුජයක් කැපුවා.
සාප් බ්ලේඩ් එ⁣ක වැරදි පාරක ගියා.
නිම්මිගේ චුටි ඇගිල්ල යාන්තං කැපුණා.

"ආහ් අනේහ්"
නිම්මි අඹ අත්ත ඇරියා.

කෝ....
තුසිත ඉක්මනින් නිම්මිගේ සුළගිල්ල කටේ දාගෙන ඉරැවා...

"අපොයි,
මෝඩයෝ අර අනිත් එවුං දැක්කොත් විසුමක් නෑ.."
ඒත් නිම්මි ඇගිල්ල කටෙන් ඇද ගත්තේ නෑ.

තුසිතට පස්සේ කල්පනා උනේ,
නිම්මිගේ ඇඟිල්ල උරන්න
නිම්මිගේ කවුරුත්යැ
තුසිත දෙන්නා එක පංතියේ උනාට
එහෙමත් ගැණු ළමෙක්ගේ ඇගිල්ලක් උරන්න බෑ නේ
නිම්මිගේ ඇස් බාගේට වැහි ගිහින් තියෙන්නේ ඇයි?
ක්ලාන්තේ දාන්නද?

"දැන් හොදයි නේද?"

නිදිකුම්බා කොළ ටිකක් හපලා කැපුම වහපු තුසිත ඇහැව්වා

"හරි යයි අනේ,
චුට්ටයි කැපිලා තියෙන්නේ "

"ඉතිං ඔයා බය වුණාද......"

ඇත්තටම තුසිතට ලේ බලන්න බෑ තමයි.
ක්ලාන්ත වෙනවා.
අද එහෙම වුනේ නැති වුණත් බයටමයි ඇගිල්ල
කටේ දාගෙන ඉරුවේ

"ඇයි ඔයා එහෙම කරේ"

කෝ.......
තුසිතට උත්තර නෑ.
ඇත්තටම තුසිත එහෙම කරේ ඇයි.
තුසිතටත් හිතා ගන්න බෑ.

"ඔයා මට ආදරෙයිද??"

"ආ.... ම්......
නෑ.....හ්....."

තුසිතට පුළුවනේ ඔව් වුණත් එහෙම කියන්න.
පිරියඩ් එක ඉවර කරන බෙල් එක වාගේම බෙල් එකක් තුසිතගේ පපුවේ නාද වුණා

එතනින් පස්සේ කම්මැලි කමට ඉස්කෝලේ වැඩ කෙරුනේ.
නිම්මි තුසිත දිහා බැලුවත් තුසිත බැලුවොත් අහක බලා ගත්තා .
නිම්මි තරහ වෙලා.තුසිත හිතුවා
සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයෙන් පස්සේ තුසිත ගියා තුසිතගේ අම්මාගේ ගමට
අනුරාධපුරයේ .
නිම්මි කදා⁣න ඉස්කෝලේට උසස් පෙළ කරන්න .

......................................................................
ඒ පාඨමාලාවේ ප්‍රසන්ටේෂන් එකේ දී ඇහුණ හඩ තුසිතට හොදටම හුරුයි.
ඔව් මේ නම් එයාම තමයි.
ඉක්මනින් වට්ස්අප් ගෘපය පිරික්සා
දුරකතන අංකය හොයා ගත්තා

හලෝ....ව්
ඔය නිම්මි.....ද

"ඔව් මෝඩයෝ......."
*************************************